Ben bu bloğu ilk açtığımda mail listemdeki herkese linkini göndermiştim. Açmamın nedeni de yaşadıklarımı arkadaşlarımla paylaşmaktı. Ama o zaman gerçekten hiç kimse beni pek "kaale" almadı. Canım İzmirimdeki dostlarım hariç. zaten ilk yazılara bakarsanız sadece onların yorumları var...
Ta ki Hillary'nin yanına seçilene kadar... İşte o andan itibaren ilgi olmaya başladı ki ben de buna çok sevindim tabii ki. Ama ilginç olan bir dedikodu vereyim. Kulağıma gelen söylentilere göre birçok köşe yazarı ve gazeteci blog açmaya başlamış. Hatta kimileri çoktan açtı bile...
Yolları açık olsun ve umarım benim yaşadığım sıkıntıları çekmezler. Suya yazı yazıyormuş hissini paylaşmazlar... Ama keşke o zaman en azından bir kez ilgilenselerdi, değil mi? Olsun, yine de ben ve sayıları bir elin parmaklarını geçmeyen gazeteci-blogger'lar adına onlara yolunuz açık olsun diyorum.
Sevgiler.
6 yorum:
biz her zaman yanındayız :)
canım benim... ben de senin::)) gelsene istanbula tam yanımda ol...
Canım,senin ve benim başımızdan aşan işlerimiz yüzünden pek konuşmaya ve yaşadıklarımızı paylaşmaya zamanımız olmuyordu ..Ama artık seni ve bensiz :( yaşadıklarını keyifle okuyorum bitanem...Blog işine bayıldım kısaca....
gerçekten takip ediyor musun? çok sevindim yaa.. var mı bi eleştiri ya da fikrin. söyle mutlaka. elimden geldiğince yazıyorum işte. Evet çok fazla konuşamıyorum ama ben senin bebişin video ve fotolarını izliyorum yakından.::))
Öyle insanlar var ki etrafımızda, bişeye ilgi duymak için onun moda olmasını bekliyorlar. Moda olmayan şey onlar için gereksiz, uygulayan kişi de boş işlerle uğraşan insan damgası yiyor yüzeysel zihinlerinde. Ama bilmiyorlar ki modayı moda yapan zihin, yeni trendler yaratan kişilerin zihinleridir. Bu yazını okuduğumda gerçekten çok sevindim, devamı gelir umarım :)
Sevgili deli profesör,
Bu yazıyı nasıl da buldun arşivlerden... Ama bulmana sevindim. Bu kafa durmuyor gerçekten çalışmadan, üretmeden... Yenilikler peşinde koşuyor. İyi ki vermiş tanrı bu beyni bana... Darısı herkesin başına. Banane ben ilkim ve bu şımarıklığı sonuna kadar yaşamak istiyorum. Bir kez bunu doya doya yaşayayım değil mi:) bir de sizin tıklarınız olmasa...
(teşekkürlerrr)
Yorum Gönder