İçimizdeki "Böcek Gregor Samsa'lar"

aşağıdaki yazıyı (sizin de aranızda canavarlar var mı) gecenin bir vakti yazıyorum... doldum doldum taşmak istiyorum. hayatı seviyorum, ama insanları değil sanırım. evet bu hayatın en güzel yanı insanlar. ama en iğrenci de onlar değil mi? yaşadıkça gördükçe daha ne kadar başkalaşabilir bir insan diye izliyorum.

siz kafka'nın "değişim" adlı kitabını okudunuz mu? metamorphosis aslında orjinali. bir sabah böcek olarak uyanan gregor samsa'nın hikayesini. böcek olduğu için yatağının altında yaşamaya başlayan, ailesinin önüne attığı ekmek kırıntılarıyla beslenen samsa... insan içine çıkamayacak kadar utanır kendisinden. kocaman bir böcektir çünkü. elleri ayakları yoktur. sürünür. ailesi de ondan utanır. yalnız kalır. asla kendisi olamaz, hep birilerine ihtiyacı vardır. sonu nasıl mı biter. hep bir insana dönüşecek diye beklersiniz samsa. ama dönüşmez. o yatağın altında bir böcek olarak ölür...

işte aşağıdaki yazı aramızdaki samsaları anlatıyor. asla kendisi olamayan, sürekli birilerinin önüne ekmek kırıntısı atmasını bekleyen böcek insanları... eminim sizin de vardır etrafınızda ezik, kendisi olamayan, ama kendini önemli zanneden insanlar...
ama ne yazık ki hepsi yatağın altında tek başına ölecektir. tarih de bunu böyle yazar!
okuyun kitabı mutlaka. ama mutlaka.

(bu şemsin kuralları ne ilginç denk geliyor. sanki yazdıklarıma inat çıkıveriyorlar her seferinde. vardır bir ilahi güç onlarda da mutlaka:)