Gazeteciyim ya işim oturup gazeteleri okumak, benimkine haber bulmak, yapmak, araştırmak vs... İzin günlerimde genelde bir sürü gazete alıp onları saatlerce okumayı seviyorum. her ailede vardır ya kahvaltıdan sonra alınır gazeteler herkes bir köşesine çekilir, koyulur kahvaltı sonrasına saklanan iki bardak çay... ve okunur. sonra birbirine beğendiğin yanları tekrar okursun...
pazar ekleri artık bence çok birbirine benziyor. bir hafta içinde olan haberlerin çoğu tekrarı. tabii ki çok iyi söyleşiler, aaa bu da ne ilginç denen köşeler yok değil. ama ben artık olmayan bir dergiyi çok ama çok arıyorum: Brunch!!!
Var mı hatırlayan? Akşam gazetesi veriyordu. Küçük boyutu, ince parlak sayfaları vardı. Ama en güzel yanı, muhteşem kapaklara ve konulara sahipti. İlk elime aldığımda, "işte aradığım dergi budur" demiştim. Onun sayesinde Ayn Rand'ı tanıdım mesela, birbirinden ilginç yazılarla tanıştım. Ama artık yok... Neden bilmiyorum; ekonomik krizse, pazar ekini kapatsın akşam brunch'ı yeniden başlatsın! İsterseniz aşağıdaki linke tıklayıp eski sayılara göz gezdirebilirsiniz. Hani insanı doyuran yazılar vardır ya bir solukta okursunuz öyle bir his istiyorsanız tabii... Ben de size en beğendiğim kapaklardan bazılarını sunuyorum... Gözünüz güzel dergi görsün:))
2 yorum:
Kesinlikle katılıyorum tatlım..hatta biriktiriyordum ben..Sonra birden çıkmamaya başladı dediğin gibi hımf:/
Tüm güzel ve kaliteli şeyler neden hemen tükenir ya da tüketilir ki....
Tabi ama paparazzi / dedikodu dergisi değildi , cıbıldak kadın fotoğrafları falan da yoktu ve fiyatı da gazetesinin fiyatından fazlaydı..Normal canım kaybolması normal:)
bilmem hatırlar mısın? ben lisedeyken bir dergi vardı: GO diye. açılımı "genç olmak"tı. hayatımda hiç o kadar güzel bir dergim olmamıştı. gençlikle her şeyi ne güzel yazarlardı. onu da biriktirirdim, sonra onu da bitirdiler. hatırlarım da yazıların altını fosforlu yeşil kalemle çizerdim...öyle severdim... o da gitti:))
Yorum Gönder