Yeniden blog günlerime geri döndüm ya anladım ki bu bir hastalık. aynı kitap okumak gibi.. o hızı yakalarsanız hep okursunuz, bırakırsanız bir daha o tempoyu yakalamak zordur. yazmak da öyle bir şey... insan başladı mı duramıyor...
bu kez bilge sizlere mahallesindeki bir lokantayı anlatmak istiyor. bilmem dinler misiniz? yeri tophane'dir... şu anda yaşadığım semtin hemen aşağısı oluyor kendileri. sahilden gelenler için hoppp çukurcumaya doğru yokuş yukarı dönüyorsunuz; biraz ileride solunuzda kalıyor. İtalyan Konsolosluğunun hemen yanında. kendilerinin adı Peymane-La Cucina İtaliana dersem hatırlayacaksınızdır.
aylardır önünden geçiyorum hep girip bakmak istedim, kısmet dün akşama imiş...
aslında yerleri Asmalımescit'teydi. Ancak duyduğuma göre "çalgıcılardan, kalabalıktan, kalitesizlikten ve arada hava paralarından" bıkmışlar... sakinliğe geldik diyorlar. bizim tophane de gerçekten çok sakindir. 200 metre yukarısında yer yerinden oynarken bizim oralarda çıt çıkmaz...
sözün kısası asmalı'dan tamamen taşınıp tophane'ye gelmişler. üç katlı bir yer. ilk katı italyan lokantası. ikinci katı sanırım mutfak... en üst katı ise ocakbaşı... koskocaman ferah bir yer. loş ışık, büyük masalar, kadife geniş koltuklar, sessizlik, eski istanbul tabloları ve aslına uygun bırakılan tuğla bir tavan..
en çok neye bayıldın diye sorarsanız ortadaki koskocaman ocakbaşıya derim. artık beyoğlundaki tıklım tıklım olan, her bıçağı eline aldığında yanındakine çarptığın ocakbaşılarından bıktım. hatta ismi lazım değil birinin kasası tam ocakbaşının arkasında. her seferimde omzuma çarpan garsonlarda sıtkım sıyrıldığı için adım bile atmıyorum.
düşünün dün cuma olmasına karşın ocakbaşında bir kişi vardı, peyniri ve rakısıyla demleniyordu. ama yine de işletmecisi, müşterilerin beklediklerinden çok daha fazla olduğunu söyledi. e az ama öz güzel bir şey tabii...
biz humus, zahterli narlı yeşil salata, patlıcan ezme (sıcak geldi buzhane değildi), domates ezme söyledik. tabii ki de et. hepsi muhteşemdi...
yani diyeceğim odur ki Bilge burayı sevdi... kalabalıktan uzak sakin bir ocakbaşı isteyenler, italyan lokantasında romantik yemek isteyenler için idealdir... saygılar sevgiler iyi beslenmeler:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder