Gazeteler var, televizyonlar, internet...artık bir olayın yaşanmasının ardından gizli kalma olasılığı o kadar düşük ki...peki gerçekten neler biliniyor. örneğin biz yazıyor çiziyoruz da aralarından hangileri okunuyor?paylaşılıyor?
Hrant Dink için yürürken öyle ilginç bir şey oldu ki anlatmazsam duramam... eylemin bir yerinde gazeteye dönmek zorunda kaldım. elmadağ'ın arasından dolapdereye inmek üzere köşede ben ve yanımdaki arkadaşlarımla beklemeye başladık. o anda hemen yolun köşesinde çocukları gördüm. hepsi tek sıra halinde demirlere tutunmuş eylemi uzaktan izliyorlardı. en önde de öğretmenleri vardı. belli ki kalabalıktan çekinmişlerdi.. tabii ki artık genlerime işlemiş merakla sordum:
- "niye orada bekliyorsunuz çocuklar?"- "biz geziye geldik ama yürüyüşü görünce durduk."
- "e siz de katılsanıza"- "öğretmenimiz izin vermez. hem çok kalabalık"
- " peki o zaman bekleyin" deyip gidiyordum ki o inanılmaz soru geldi...- "ablaaaaaaaaaaaa"
- "efendim"- "kalabalığı anladık da hrant dink neeeee?"
- ........................................Durdum. öylece yaşları 9-10 arasında değişen çocuklar bana bu soruyu sordu. ben de hiç duymadınız mı diye sordum. "haaaaaaaayııııııır" dedi hepsi bir ağızdan! yani şimdi nasıl anlatacaktım? koskoca bir olayı mahkemeyi, cinayeti, ermeni sorununu çocuklara söyleyebilmek için hangi en basit cümleyi kuracaktım? "ermeni" desem hiç anlamayacaklarını düşündüm. attım ermeni'sini... kaldı geriye "gazeteci"liği.. "bir gazeteciydi. öldürüldü. biz de ona çok üzüldük" diyebildim. "hrant dink de ismi" diye ekleyiverdim.
"aaaaaaaaaa yazıkkk" dedi birkaçı. "yani hiç mi duymadınız bu ismi?" diye sorduğumda, "hayır" deyiverdiler...
hepsine baktım, resimlerini çektim ve taksiye binmeden dedim ki "söz verin öğretmeninize ve akşam eve gidince de annenize soracaksınız hrant dink kim diye, oldu mu?""sööööööööööözzzzzzzzzzzzzzzzz..."
umarım her biri sözünü yerine getirmiştir... ne demiş MFÖ: benim hâlâ umudum var....
4 yorum:
Bilgeciğim, o küçük çocuklara hayret etmemek lazım.Okullarda bu konu ancak Ermeni düşmanlığı kokan cümlelerle konuşabilir diye düşünüyorum.Hrant Dink adını duyunca tüyleri diken diken olan öyle çok insan var ki...Nefretini facebook ,twitter sayfalarından kusan bir sürü kalabalık...Keşke önce çocuklarımıza insan olabilmenin, insanın başına gelebilecek felaketlere üzülerek başlayacağını öğretebilsek..Van depreminde yaşadığımız acının üzerine" Bu deprem Van'da oluyorsa bir sebebi var, oradakilere yardım eden kürtlere yardım etmiş olur " diye sosyal medyada görüş yazan insan müsvetteleri var, bu ülkede...Adalet hepimize çok lazım....
Okullarda hala toz pembe hayat bilgisi dersleri. Normal bilmemeleri.
Isin kotusu universite ogrencileride ayni soruyu sorabilir.
Canım Selen... ne kadar haklısın. ben bazen bizim gibilerin bir fanusun içinde yaşadığımız düşünüyorum. öyle çok ayrılmışız ki "diğerlerinden", ne düşündüklerini duymak ne de konuştuklarını bilmek istiyoruz. oysa ki koskoca bir gerçek var. insanlar kör, sağır ve cahil olmak istiyor. sonra da biz "adalet" nerede diyoruz. niye diyoruz ki? sadece söylediklerimizi "bizimkiler" duyuyor işte!
Sevgili Elif, evet haklısın ama ben bu kadar olabileceğini düşünmemiştim. haklısın normal olan onlar, anormal biziz...
Muratcığım, üniversiteler de senin sorumluluğunda. öğret bakalım:))
Yorum Gönder